Autor: m.

To chwile niezapomniane i piękne, naznaczone czystością i niewinnością dziewczynek i chłopców, którzy po raz pierwszy prawdziwie spotkali się z Jezusem. Ciepła niedziela Wniebowstąpienia Pańskiego zaprosiła Ich właśnie, wraz z rodzinami i bliskimi, do przeżycia swej Pierwszej Komunii Świętej. Przygotowani życiem przez rodziców, napełnieni Bożym Słowem przez ks. proboszcza Franciszka Niemca, stanęli w bieli u stóp ołtarza, by otoczeni opieką Maryi i cichą obecnością bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, przyjąć Jezusa do swoich serc. Po czasie wypełnionym chwilami obowiązkowości, szczerości, dobra i posłuszeństwa nadszedł ten wielki dzień, gdy oto Chrystus zamieszkał w czystych serduszkach. Otrzymali na drogę życia, od drogiego Im Kapłana, przesłanie ukryte w podróżnym plecaku. Rzeczy, z którymi nie powinno rozstawać się Dziecko Boże, nie powinien rozstawać się chrześcijanin. Obiecali trwać przy Bożych przykazaniach wyrzekając się zła. Umacniamy się i my świętymi słowami przyrzeczenia, analizując minione dni i lata. Czy pamiętamy jeszcze barwy komunijnej bieli na dziewczęcych sukienkach i chłopięcych garniturach? Jako Wspólnota modlimy się za dzieci, które już w pełni mogą uczestniczyć we Mszy Świętej. Niech Ich biały tydzień zamieni się w biały miesiąc i rok, a może i białe życie.

Nasza nadpopradzka Cova da Iria powraca do Fatimskiej Pani w różańcowej modlitwie. Pierwsze tegoroczne spotkanie upamiętniające objawienia w portugalskiej wiosce gromadzi nas na uroczystym, wieczornym nabożeństwie. Prowadzi je ks. dr Marcin Krępa – Kapelan Straży Pożarnej oraz ppor. Wojsk Obrony Terytorialnej – Oddział Dębica, a ksiądz proboszcz Franciszek Niemiec oddaje figurę Fatimskiej Pani na czas różańcowej modlitwy naszym Strażakom ochotnikom. Powracamy do świętych słów Maryi wypowiedzianych do Franciszka, Hiacynty i Łucji, które brzmiały jak błogosławieństwo w tragicznych okolicznościach trwania dookoła I wojny światowej. Piękna Pani w Dolinie Pokoju zwiastuje wykrwawionemu światu dar najcenniejszy – pokój. Odnosimy tamte chwile do dnia dzisiejszego. Niespokojny świat i czas i chwile trosk, z którymi mierzy się Kościół i człowiek. Trwa walka o Rodzinę. Nie zdajemy sobie sprawy ze wszystkich istniejących zagrożeń, bo pojawiają się cicho, kolorowo, nierzadko bez głośnej agresji. Jednak narastają. I oto staje pośród nas Fatimska Pani i mówi: „Nie bójcie się!”. I wtedy już wiemy, że blisko Boga i blisko Maryi odnajdziemy pomoc i ratunek. Różańcowa modlitwa uczyni nas bezpiecznymi przy sercu Matki Chrystusa. Pamiętajmy o tym nie tylko każdego trzynastego dnia nadchodzących miesięcy. Przytulmy się mocno do miłości Maryi i wyszeptajmy: jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam…

Wierni chrześcijańskiej tradycji uczestniczymy w dniach błagalnej modlitwy o urodzaje i zachowanie od klęsk żywiołowych. Poniedziałek, wtorek i środa, przed przypadającym w najbliższą niedzielę świętem Wniebowstąpienia Pańskiego, gromadzą nas w jedności, by podczas Mszy świętych i procesji błagalnych wypraszać u Boga łaski potrzebne do godnego życia. Wznosimy błagania w okresie zasiewów, o uświęcenie pracy ludzkiej i za kraje głodujące. Przynosimy i swoje intencje, prośby, nadzieje. Ksiądz Franciszek Niemiec ze szczerą troską przywołuje niełatwy czas pandemii i trudny los rodzin, w których brak środków do życia niejednokrotnie prowadzi do ludzkich tragedii. Otaczamy siłą błagania tych, których upokorzył czas bezrobocia. Dostrzegamy błogosławieństwo pracy, każdej uczciwej. Chociaż Dni Krzyżowe sięgają początkami starożytności chrześcijańskiej, jednak przez wieki niezmienna pozostaje istota tych chwil. Wiara człowieka w Bożą opatrzność i nieustanne trwanie Boga przy człowieku. W uroczystych chwilach tego świętowania towarzyszył nam Stwórca. Czuliśmy Jego obecność w pięknie pogody i wzajemnej obecności. Każdy z nas w jakimś stopniu musi jeszcze dojrzeć do Bożej miłości i zrozumieć to bezinteresowne uczucie. Modlimy się za wszystkich, za każdy dzień i skrawek ziemi. Prosimy, błogosław nam Panie.

Piękna i podniosła uroczystość, jaką przeżyła nasza parafia wniosła radość i nadzieję nie tylko w serca młodzieży przystępującej do sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej, ale również Ich rodzin i mieszkańców małej nadpopradzkiej krainy. Oto 29 kwietnia 2021 roku grupa ósmoklasistów otrzymała z rąk księdza biskupa Stanisława Salaterskiego, sakrament bierzmowania. Łaski niezwykłe, upragnione i jakże potrzebne dziewczętom i chłopcom stojącym u progu dorosłego życia. Piękno i moc zamknięte w siedmiu darach mają stanowić odtąd istotę życia młodych ludzi, być Im pomocą i światłem na drodze, w jaką wyruszają. Podczas Mszy świętej koncelebrowanej, gościliśmy młodzież z sąsiadujących parafii wraz z przygotowującymi Ją do bierzmowania księżmi katechetami: ks. proboszczem Pawłem Stabachem, ks. Józefem Schabem i ks. Mieczysławem Koszykiem. Przeżywając chwile obdarowania mocą Ducha Świętego, zaglądnęliśmy w swoje wnętrze. My rodzice, świadkowie. Ile skrawków tych darów trwa jeszcze w nas samych? Czy pragniemy i umiemy czerpać z błogosławieństwa Tej Nieodgadnionej do końca Osoby Trójcy Świętej?
Dziękujemy z całego serca naszemu księdzu proboszczowi Franciszkowi Niemcowi za wielkie serce włożone w przygotowanie młodzieży do przyjęcia tego sakramentu. Ten wspólny czas naznaczamy wdzięcznością obdarzonych mocą Ducha Świętego dziewcząt i chłopców, a także Ich rodzin. Uświęceni obecnością Drogiego nam ks. biskupa Stanisława Salaterskiego, pozostawiamy w pamięci Jego skromność i umiłowanie prostoty, które po raz kolejny ukazały nam wielkie i mądre serce Człowieka.
Duchu Święty, Duchu Prawdy prosimy, pozostań w naszych sercach na zawsze.