Autor: m.

Sylwetki i losy tych niezwykłych Postaci przypomnieli w liście do wiernych polscy biskupi. Odczytano go w parafiach 5 września 2021 roku, w niedzielę poprzedzającą uroczystości beatyfikacyjne. Ona – hrabianka ze znanej arystokratycznej rodziny, która po latach napisze: „największym moim szczęściem jest to, że zostałam niewidomą”. On – chorowity syn organisty, który został okrzyknięty Prymasem Tysiąclecia. Nie sposób, uczestnicząc duchowo w pięknym wydarzeniu beatyfikacji, przywołać całe bogactwo życia tych niezwykłych postaci, otwartych na łaskę Boga swoim życiem. Życiem przeplatanym chwilami tragedii, które potrafiły jednak zrodzić dobro ofiarowane innym. Pokazali, że kiedy dramat staje się wyzwaniem, człowiek może dokonać rzeczy niezwykłych. Trzeba jednak zawsze podążać myślami Boga i zwyczajnie, dzień za dniem dorastać do wypełnienia zadania, jakie powierzył nam na tej ziemi. Matka Elżbieta Róża Czacka – założycielka Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach i Prymas Wyszyński – postać, która wywarła niebagatelny wpływ na kształtowanie historii oraz polskiego społeczeństwa po II wojnie światowej, dali świadectwo odwagi i miłości do Boga, ludzi, Ojczyzny. Najpiękniejsze czyny to te, które rodzą się w trudzie i poświęceniu, często upokorzone za życia, jawią się niezwykłością, gdy już nas zabraknie. Pamiętajmy o tym i my, łącząc się 12 września 2021 roku ze Świątynią Opatrzności Bożej w Warszawie-Wilanowie. A przywołując w domowym zaciszu życiorysy beatyfikowanych Postaci, dziękujmy Dobremu Bogu za ten dar-drogowskaz i każdy dzień, który możemy przeżyć dla innych…

Z Panem Bogiem wkraczamy w nowy rok szkolny i katechetyczny. Społeczność Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II uczestniczyła we Mszy Świętej inaugurującej nadchodzące miesiące nauki. Wypraszamy Boże błogosławieństwo i łaski potrzebne dzieciom, młodzieży, nauczycielom i wszystkim pracownikom oświaty. Przyjmujemy je jako siłę i opatrzność na trudy chwil, ale także codzienne radości. Ksiądz Proboszcz Franciszek Niemiec oddając w Bożą opiekę dzieci i młodzież, zawierza je również Maryi. Przyjmując szczerze Jej opiekę nie zapominajmy także o powinnościach dzieci wobec Tej Najlepszej z Matek. Nim zadzwoni pierwszy dzwonek upewnijmy się, że jesteśmy blisko Chrystusa, blisko Nauczyciela, który nigdy nie zawodzi, jest cierpliwy, wybaczający i zawsze, bezterminowo pozwala na poprawę. Realizujmy życiową podstawę programową zgodnie z zasadami moralności, dobra i pokoju. Wszyscy, niezależnie od wieku. Módlmy się o dobre, mądre życie dla pokolenia, które nie ma tyle szczęścia, by wśród prostoty życia odnaleźć bogactwo dobra ofiarowanego drugiemu człowiekowi, a tym samym ubogacającego własne wnętrze. Uczmy dzieci nie marnować dni i chwil, uczmy kochać, szanować, mówić dobrze i prawdziwie. Uczmy własnym przykładem, by kiedyś mogły świadomie wybrać drogę, którą podąża Chrystus.

Sierpniowemu spotkaniu z Piękną Panią z Fatimy przewodniczył Ksiądz Jarosław Musiał, obchodzący w tym roku jubileusz dziesięciolecia kapłaństwa. Jako młody praktykant uczestniczył w życiu naszej parafialnej wspólnoty prowadzony opieką Księdza Proboszcza Franciszka Niemca. Wspominał serdecznie ten czas, przyjmując życzenia od przedstawicieli Rady Parafialnej. Dziś poprowadził nas w rozważaniach przez tajemnice objawień z Cova da Iria, jakże inaczej, angażując do podjęcia konkretnych, realnych kroków. Zacznijmy zbawienie świata od siebie, od swego serca, które powinno umieć wybaczać. Jak Maryja. Chociaż to nieporównywalne wybaczenie… Tylko nasze wewnętrzne wyciszenie i spokój poniesie pokój w świat. Zatapiamy się w kierowane do nas słowa, by obiecać sobie, że spróbujemy, choć to może trudne. Bolesne tajemnice różańca, prowadzone rozważaniami przez mieszkańców ul. Leśnej stają się drogowskazem. Bo próbujemy utożsamić się z bólem, by później uczyć się wybaczyć. Znowu, jak Maryja… Ciemny wieczór ukołysał Figurę Matki Bożej Fatimskiej na ramionach ojców rodzin naszej parafii. Wymownie, bo to właśnie siła, miłość i świętość polskich rodzin ma być mocnym fundamentem trwania przy Bożych przykazaniach. Nim zaśniemy, podziękujemy Matce Boga za te piękne chwile, które jednoczą, są nauką i Jej błogosławieństwem. Chwile, które ofiarowała Piękna Pani przesłaniem z Fatimy, by dać siłę, być blisko naszych trosk, by uczyć modlić się za siebie i za innych.

Ciepłe, sierpniowe przedpołudnie zgromadziło w naszej parafialnej świetlicy dzieci i młodzież, które z zapałem, po długiej pandemicznej izolacji, wzięły udział w artystycznych warsztatach zorganizowanych przez Fundację Rodzice Dzieciom. Temat: „Barwny pisak i tkanina, tak przygoda się zaczyna”, mówił sam za siebie. Technika pisania barwnymi flamastrami po tkaninie spodobała się dzieciom i, co dało się zauważyć, nie okazała być trudną. Uczestnicy ozdabiali bawełniane torebki według własnego pomysłu lub z wykorzystaniem przygotowanych szablonów. Przemycając edukacyjną nutę zwróciliśmy uwagę na ważny temat ekologii. Tradycja letnich artystycznych spotkań trwa od lat dzięki zaangażowaniu rodziców i duchowemu wsparciu Ks. proboszcza Franciszka Niemca. To ważne, aby ukazać młodemu pokoleniu radość ze wspólnotowego aktywnego spędzania wolnego czasu, niezależnie czy to modlitwa, praca czy zabawa. Po raz kolejny odnaleźliśmy radość dzielenia się pięknem, swoimi umiejętnościami i sobą nawzajem. Prawdziwie doceniliśmy pracę innych. Starsi pomagali młodszym z aprobatą przyjmując „oryginalne” wytwory ich pracy. Wspólnie odnajdywaliśmy piękne barwy świata, tego realnego. A wszystko pod opieką naszej Błogosławionej Marii Teresy Ledóchowskiej. Dobrze, że mamy takie miejsce w naszej parafii, które gwarem dziecięcych chwil raduje serca dorosłych i nie pozwala dziewczynkom i chłopcom zaplanować swojej samotności. Z pewnością to radosne, wakacyjne spotkanie na długo pozostanie w pamięci wszystkich uczestników. Z taką nadzieją pozostajemy do następnych artystycznych działań.

Po raz trzeci w tym roku spotykamy się z Fatimską Panią. Przychodzimy licznie, mimo wakacyjnego, wypoczynkowego czasu. Przychodzimy, by we wspólnocie odnaleźć siłę i jedność. By w kolejnym przesłaniu Pięknej Pani usłyszeć Jej zbawienne napomnienie. Lipcowe zjawienie się Maryi w 1917 roku można uznać za najważniejsze. Treść tych objawień nazywa się często tajemnicą fatimską. Ich trzecia część została ujawniona dopiero w 2000 roku decyzją Świętego Jana Pawła II. Tego wieczoru towarzyszy nam na modlitwie Ksiądz Marek Szady. Prowadzeni Jego słowami jesteśmy blisko cierpienia Maryi, jako Matki Chrystusa. Całe Jej życie spowiła pięknem posłuszeństwa Bogu, by potem wypraszać łaski dla nas. Dla nas, wbijających gwoździe w ciało Chrystusa, Jej Syna i raniących słowami innych. Piękne rozważania tajemnic bolesnych, przygotowane przez mieszkańców ul. Kościuszki, dotykają naszych własnych niegodziwości wobec Boga, bliźniego i siebie samych. Wszystko u stóp Maryi, która pośród piękna bieli mieczyków, lilii i margaretek chce wierzyć w naszą czystość i wierność powrotu, gdy zbłądzimy. Przyrzekamy, przesuwając paciorki różańca ale zaplątana między czystością kwiatów łososiowa róża, mówi Matce Miłosierdzia o naszych ludzkich słabościach. Wierzymy, że kocha nas mimo wszystko i będzie przy nas zawsze, gdy będziemy potrzebować Jej Matczynej opieki. Pamiętajmy o tym także w cotygodniowej Nowennie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, na którą sercem zaprasza nas Ksiądz Proboszcz Franciszek Niemiec. Tak wiele mamy Jej do powiedzenia, powtarza, za tak wiele powinniśmy dziękować i z pewnością mamy o co prosić…