Autor: m.

Sobotni wieczór i niedzielne przedpołudnie odznaczające połowę pierwszego miesiąca roku 2023, parafialna grupa teatralna Rodzice Dzieciom darowała Małemu Jezuskowi, gościom i mieszkańcom Muszyny, wystawiając Jasełka w sali teatralnej naszego kościoła. Radość i świętość wspólnych chwil pozwoliła raz jeszcze stanąć u Jezusowego żłóbka i przyjąć miłość darowaną nam przez Boże Dziecię. Niezwykły to czas, który chłodem betlejemskiej nocy rozgrzewa serca ludzi, tęskniące w niepokoju za mającą zrodzić się Nadzieją. Każdego roku, cierpliwie, nieustannie Boży Syn przychodzi w świętej tradycji, przypominającej o początku ludzkiego istnienia Boga na ziemi. Aktorzy jak pasterze zaprosili nas na ciemnozielone pastwiska, otulone cieniem nocy, by powędrować za chwilę szlakiem betlejemskiej gwiazdy i pokłonić się  Miłości zrodzonej  w ubogim żłóbku. Ale jakże wyjątkowy to żłóbek, w którym ubóstwo staje się bogactwem, chłód ogrzewa samotne serca i zimne dłonie, a płacz bezbronnego Dziecięcia daje siłę i nadzieję. Przedziwne to miejsce, gdzie przyklęknąć może biedak i bogacz i każdy kto zechce zrobić w sercu miejsce dla Bożego Syna. Prowadzi tu prosta droga wysłana nadzieją i oczekiwaniem. Jasełka wybrzmiały radością, tworząc zarazem gościnę dla wszystkich zgromadzonych w zacisznej teatralnej sali, a także dla Burmistrza Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna – dr .Jana Golby, Zastępcy Burmistrza – p. Włodzimierza Tokarczyka, Radnego – p. Lesława Drozda i dyr. MGOK w Muszynie – p. Izabeli Bajorek. Talenty aktorów wspierali przedstawiciele MGOK w Muszynie. Cieszył się ogromnie wydarzeniem nasz Ksiądz proboszcz Franciszek Niemiec, cichy anioł wspierający wszystkie podejmowane przez grupę działania. Piękny czas Bożego Narodzenia daje nam wielką nadzieję i siłę, uczy szukać szczęścia w rzeczach małych, podkreślał. Kochajmy Jezuska tą naszą obecnością tutaj i doceńmy pracę grupy teatralnej, która zaprosiła nas dzisiaj do wspólnego świętowania i wspólnej modlitwy. Pozostajemy w nastroju dobrych słów i życzeń w tym wyjątkowym czasie, który mroźną pokorą niesie w tonie kolędy prawdę o wielkim bogactwie ubogiego żłóbka.

Godzina 9.34 dnia 31 grudnia 2022 roku była momentem Jego odejścia do Domu Ojca. „Jezu, kocham Ciebie” – to ostatnie słowa wypowiedziane przez emerytowanego papieża Benedykta XVI przed śmiercią. Pozostając na modlitwie za Zmarłego, stajemy w bliskości słów wypowiedzianych przez Papieża Franciszka: „Ze wzruszeniem wspominamy Jego tak szlachetną, tak uprzejmą osobę. I czujemy w sercu wielką wdzięczność; wdzięczność Bogu za to, że podarował Go Kościołowi i światu; wdzięczność wobec Niego, za całe dobro, którego dokonał i przede wszystkim za Jego świadectwo wiary i modlitwy, zwłaszcza w tych ostatnich latach życia na uboczu. Tylko Bóg zna wartość i siłę Jego wstawiennictwa, Jego wyrzeczeń dokonanych dla dobra Kościoła”…

Tak Go zapamiętamy…

Nie mogło zabraknąć i nas w tegorocznym pięknym dziele Kolędy Misyjnej. Ta wielka inicjatywa szerzenia dobra dociera tam, gdzie brakuje wszystkiego, prócz Bożej miłości. W tym roku pomocą zostaną objęte dzieci z Papui – Nowej Gwinei. Nasi mali parafianie, przebrani za postacie z dalekiego świata i te, związane z Bożym Narodzeniem, kolędowali ofiarnie w drugim świątecznym dniu. To kolejny dobry uczynek, który darowali Małemu Jezuskowi. Stając z uśmiechem do pamiątkowej fotografii przy adwentowej choince dobrych uczynków, powiesili jeszcze jedno serce z darem udziału w Papieskim Dziele Misyjnym Dzieci. Mieszkańcy i goście nie szczędzili ofiar.  Umocnieni pięknem życia naszej Patronki – błogosławionej Marii Teresy Ledóchowskiej, trwaliśmy też na modlitwie za biednych i potrzebujących w dalekich krajach. Potrzeby materialne są ogromne, ale jakże ważne jest też modlitewne trwanie przy ludziach na dalekich kontynentach. Prawdziwa radość nie potrzebuje bogactwa, bo wypływa z dobroci i miłosierdzia człowieka. Tego, który otrzymuje ale i również tego, który obdarza innych. Uczy nas tego czas Bożego Narodzenia, czas miłości i przebaczania, czas ogromnej nadziei i radości płynącej z ubogiego żłóbka, gdzie Bóg zrodził się w człowieku prostym zwyczajnym, jak my. Nie lękajmy się kochać, pomagać i darować szczerych chwil drugiemu człowiekowi – prosi nieustannie nasz ksiądz proboszcz Franciszek. Nie lękajmy się zaczynać „od nowa”. Bo Boża miłość i przebaczenie jest dla króla i pasterza. Miejmy wiarę, że dla wszystkich nas zaświeciła gwiazda nad Betlejem. Żyjmy w jej blasku!

Nikt nie opowiada tak pięknie jak święty dziadek Joachim. Przekonaliśmy się o tym, słuchając podczas tegorocznych Rorat, historii o postaciach biblijnych, zapowiadających przyjście Chrystusa. Ostatnie chwile przeżyliśmy wraz z pasterzami, którzy przyszli oddać pokłon nowonarodzonemu Mesjaszowi. To finalne  spotkanie było też podsumowaniem uczestnictwa dzieci w tych niezwykłych nabożeństwach. Dziewczynki i chłopcy otrzymali od księdza prałata Franciszka Niemca, piękne książki. Ale nie to najważniejsze. Najmłodsi uczestnicy podeszli o krok bliżej do Jezusa i Maryi, ubogaceni własną wytrwałością i poświęceniem wyrażającą miłość do Małej Dzieciny. Wybrzmiała kolejna życiowa lekcja Religii, na którą przyprowadzali  kochający rodzice i dziadkowie. Bo kochać to nie znaczy wyręczać. Kochać to nauczyć miłości do drugiego człowieka poprzez trud i poświecenie. A nabierają one szczególnego wymiaru, gdy obdarowanym jest Bóg – Człowiek. Dziękujemy dzieciom za piękne dzieła zapisywane na barwnych serduszkach. Realizowane uczynki stały się ubogacającym przykładem również dla starszych. Bo tak naprawdę dobrych postaw możemy się uczyć całe życie. Od nas dorosłych zależy, czy zechcemy…