Autor: m.

W rozmodleniu przeżyliśmy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. Dar Mszy Świętej umocniły słowa homilii ks. proboszcza Franciszka Niemca o żywiej i realnej obecności Boga pośród nas, każdego dnia. I szczególnie tego dzisiejszego, który skłania nas do głębokiego rozważania tajemnicy Eucharystii. Powracamy myślą do Wieczernika, gdzie Chrystus wypowiedział znamienne słowa: „To jest moje Ciało, to jest moja Krew”. Odnajdujemy je z miłością i nadzieją, bo wtedy Boży Syn obiecał nam, że pozostanie z nami na zawsze. I tak się stało. Jest obecny pośród nas w tajemnicy Eucharystii. Dziś nawiedza nasze domostwa, nasze zagrody. Przez uchylone drzwi zagląda do serc i pyta o naszą wiarę… Błogosławi. Wierzymy w Jego prawdziwą obecność wśród nas, w radości i dziękczynieniu zawierzając się Bożej opatrzności. Procesja do czterech ołtarzy, przygotowanych przez mieszkańców poszczególnych dzielnic, daje świadectwo naszej wiary w obecność Boga w cudzie Eucharystii, która jest naszą siłą. Wierzymy, że obdarzy nas mocą do dobrego chrześcijańskiego życia i dawania świadectwa o Chrystusie. Rozważamy w sercach odczytywane fragmenty czterech Ewangelii i w ciszy zapraszamy Bożą miłość do ołtarzy naszych serc.

Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć: Boże Ciało 2023

Żegnamy majową Maryję, błogosławiąc dobro, które za Jej przyczyną wyprosiliśmy dla świata, ojczyzny, parafii. Wiele intencji przynieśliśmy osobiście. Były też i wspólnotowe, szczególnie ta dziękczynna za 50 lat obecności misjonarzy diecezji tarnowskiej na dalekim afrykańskim lądzie. Wypraszaliśmy dla Nich potrzebne łaski, by silni Bogiem nieśli Chrystusa tam, gdzie ludzie na Niego czekają. Misje, szczególnie bliskie naszym modlitewnym dniom przez postać Patronki – błogosławionej Marii Teresy Ledóchowskiej, uczą nas dzielić się z potrzebującymi i angażować w ciche, wspólnotowe dzieła. Cieszyła liczna obecność i piękna modlitwa dzieci podczas wieczornych nabożeństw. Plansze odznaczające uczestnictwo w „majówkach” z pewnością będą dla dziewczynek i chłopców miłą i honorową pamiątką. Dziś, otrzymując symboliczne nagrody, mają świadomość, że to nie najważniejszy element modlitewnych, majowych spotkań. Wypraszanie łask dla innych to dobro bezcenne, dające wewnętrzną siłę i radość. Wspólna modlitwa rodzin umocniła nasze trwanie przy Bożych przykazaniach. Kościół to my, nasza jedność i wierność. Dziękujemy Ci Maryjo, że uczysz nas kochać życie, dostrzegać jego piękno, dobro i cieszyć się nim. Z ufnością przyjmujemy miłość, którą wypraszasz nam u Twego Syna. To miłość dla wszystkich i ponad wszystko…

To był piękny i radosny dzień w naszej parafialnej wspólnocie. Dziewięcioro uczniów klasy trzeciej przyjęło prawdziwe ciało i krew Chrystusa pod postacią chleba. Dzień wcześniej podczas pierwszej spowiedzi, już odpowiedzialnie, na miarę swoich lat, wyznali szczerze winy. Był dziecięcy żal i obietnica poprawy. Niezwykłym chwilom towarzyszyli rodzice i bliscy. To oni, już teraz świadkowie niecodziennych wydarzeń, będą wspierać dzieci w dobrym życiu i dbać o to, by pokochały one czystość swoich serc i chciały ją zachować jak najdłużej. By zrozumiały, że w sercu każdego z nich jest miejsce dla Jezusa, który miłuje piękno duszy, nieskazitelnej, szczerej i skromnej. Jest miejsce dla Jezusa, który da siłę i pokój, wysłucha, pocieszy, nie opuści. I zawsze będzie cicho pukał do serca, z nadzieją że zostanie Mu ono otwarte. Urokliwa oprawa uroczystości była wymownym tłem dla Daru ofiarowanego  dziecięcym duszom. I Maryja Matka w bieli kwiatów też zerkała na szczęście dziewczynek i chłopców, tak jak każdego majowego dnia, kiedy przychodzą do Niej na wieczorne nabożeństwa, by wśród „łąk umajonych”  chwalić Królową Polski. Z Jezusem w sercach dzieci podziękowały rodzicom, wychowawczyni – pani Renacie Kordos i księdzu proboszczowi Franciszkowi Niemcowi, który szczęśliwy, ale i zatroskany z nadzieją ogarniał duchowe piękno darowane szczęśliwej dziewiątce. Tego dnia łączymy się w modlitwie i życzymy dzieciom, by czystość i wymowa „białego tygodnia” nie ucichły wraz z upływem siedmiu dni.…

Pieśnią: „Pod Twą obronę Ojcze na niebie…” rozpoczęliśmy modlitewne błaganie Stwórcy o dary życia zamknięte w przyrodzie i naturze oraz uchronienie od klęsk żywiołowych i nieszczęść. Dni Krzyżowe obchodzone w poniedziałek, wtorek i środę przed Wniebowstąpieniem Pańskim, wpisane są w tradycję naszej parafii od lat. Gromadzą nas w wierze przy Bożej opatrzności, uczą prosić i dziękować. Obdarzają łaską pokory, pozwalają zrozumieć, że myśl Boga daje początek wszystkiemu, co dobre. I to staje się błogosławione. Trwamy w podtrzymywaniu pięknej ludowej tradycji, prowadzeni słowem i przykładem rozmiłowanego w pięknie przyrody, ks. proboszcza Franciszka Niemca. Modlitwa wypraszająca i błagalna procesja ze śpiewem litanii do Wszystkich Świętych wiodła i tym razem wokół kościoła, by przystanąć pod krzyżem jak każe tradycja i błagać o potrzebne łaski dla naszych domostw, kraju i świata. W poniedziałek „Msza w okresie zasiewów”, we wtorek „Msza o uświęcenie pracy ludzkiej”, w środę „Msza za głodujących”. Trzy wieczory modlitwy klękającej przed obliczem Ojca darującego życie, zrodzone w łonie natury.  To dary niezwykłe, bo niezwykła jest łaska, jaką obdarza Pan, który patrząc na nas pięknem świata, jest zatroskany i cierpliwy. Obdarzając urodzajem pragnie, by nie dzielił nas plon i owoc, lecz by łączył w obdarowywaniu się nawzajem. Modląc się o urodzaje prosimy, by te święte Dni Krzyżowe wyciszyły nas i uwrażliwiły na potrzeby innych, by nie były tylko pragnieniem posiadania kolejnej łaski dla siebie. W pogoni za pięknem świata nie zapominajmy, że Bóg ma jedną miarę dla wszystkich, miarę miłości Boga do człowieka.

Powracamy do Ciebie Maryjo rozkwitającym majem. Gromadzimy się na wspólnotowym nabożeństwie na pamiątkę Twego pierwszego spotkania z portugalskimi pastuszkami w Dolinie Cova da Iria, które 106 lat temu zapoczątkowało Objawienia Fatimskie. Nabożeństwo poprowadził ks. prałat, dr pułk. Tadeusz Bieniek, wieloletni kapelan Wojska Polskiego, a w posługiwaniu trwali przy Nim ks. Marek Szady i ks. proboszcz Franciszek Niemiec. Piękne słowa homilii, przywołały postać Anioła Stróża Portugalii, który od marca 1916 roku przygotowywał dzieci na spotkania z Piękną Panią. Jak wiele razy w historii zbawienia, tak i tym razem, Bóg przed mającymi nadejść niezwykłymi wydarzeniami, śle Posłańca, by natchnął i pomógł zrozumieć. Odkrywamy modlitwą tajemnice Fatimy, rozważając momenty spotkania Matki Boga z Łucją, Hiacyntą i Franciszkiem. Powtarzamy za ks. prałatem T. Bieńkiem nieustanne intencje modlitwy o pokój na świecie, spokój w naszej ukochanej Ojczyźnie, o siłę trwania dla nas przy tym co katolickie, narodowe, polskie. Trwania całych rodzin, silnych Bogiem i Jego przykazaniami. Bądźmy czujni, bo misja Fatimy trwa, podkreślał, ona się nie skończyła, a „Ostateczna bitwa między Panem a królestwem szatana będzie dotyczyć Małżeństwa i Rodziny”.

Rozważamy radosne tajemnice życia Maryi wraz ze Strażakami Ochotnikami, którzy czuwali nad pierwszym tegorocznym spotkaniem z Maryją Fatimską i prosimy, byśmy nie pobłądzili i byś wybaczyła nam Maryjo naszą nieobecność tam, gdzie na nas czekałaś. Tego wieczoru Bóg pozostawił na zachodzącym niebie złoty skrawek nadziei dla tych wszystkich, którzy chcą do Niego powrócić. Nie lękajmy się…