Życie naszej parafii płynie spokojnym, zrównoważonym dniem. W zwyczajności chwil pracy i wypoczynku nie zapominamy o naszych kochanych Babciach, Dziadkach i święcie, które mimo, iż obchodzone zimową porą niesie wiele ciepła i wdzięczności. Miłość do wnuków, wyjątkowa, bo okazywana bezwarunkowo, wspierająca rodziców wiekowym doświadczeniem i prostotą myśli. Dobre rady, ciepłe słowa, mądre oczy i serce, które zawsze próbuje zrozumieć, mimo pokoleniowych różnic. Dziś niełatwo podążać Dziadkom za wydarzeniami współczesnego świata, w którym nadmiar dobrodziejstw nie zmusza do wysiłku i nie uczy szacunku do rzeczy nabytych. Rozmywa się czas, gdy trud życia kształtował charakter i uczył cenić pracę własnych rąk. Mimo wieku jednak, Babcie i Dziadkowie próbują „dorosnąć” do dzisiejszych chwil, do barw miłości, jakimi otaczają Ich wnuki. Obdarzamy dobrym słowem i życzliwością wszystkie Babcie i wszystkich Dziadków ofiarując Im naszą modlitwę. Prowadzeni serdecznym słowem Ks. Proboszcza uczestniczymy w wyjątkowych Maszach świętych 21. i 22. stycznia. Wyjątkowych, bo wypraszających wszystko, co najlepsze dla świętujących seniorów. I niech to nie będzie tylko chwila, niech to nie będzie tylko dzień. Szanujmy i wspierajmy współczesne Anny i Joahimów, a nade wszystko zechciejmy czerpać z tej wiekowej miłości i mądrości życia. Ucałujmy Ich spracowane, ciche dłonie. Nie zapomnijmy o Tych, którzy odeszli do wieczności. Tego uczy nas nasza Religia. Przecież Jezusek też miał Babcię i Dziadka.
