Jest taki czas w roku, kiedy bardziej niż kiedykolwiek pragniemy pójść za Jezusem Jego bolesną drogą. Zagłębić się w mękę i śmierć Bożego Syna, spróbować dotknąć bólu Matki, obrzucić pogardliwym spojrzeniem żołnierzy-katów, by wreszcie obiecać Jezusowi swoją miłość. Wielkopostna modlitwa angażuje w naszej parafii dzieci, młodzież, całe rodziny, chorych, samotnych. Wszyscy staramy się dźwigać krzyż naszego Zbawiciela. Modlitwą, postem, jałmużną. W zaciszu kościoła, przy wieczornym ołtarzu rodzin, w samotnym rozważaniu, by swymi łzami nie martwić innych. Bywa, że droga życiowego krzyża odnajduje nas samych, byśmy mogli się przekonać jak bardzo umiłował nas Jezus. Ale bywa, że wychodzimy naprzeciw tajemnicy cierpienia i chcemy ofiarować Chrystusowi ziemski trud i ból ciemnej drogi na biblijną Golgotę. Tak jak uczestnicy Ekstremalnej Drogi Krzyżowej, którzy po raz trzeci wyruszyli z naszej parafii, pw. Bł. M.T. Ledóchowskiej wieczorem, 1 kwietnia 2022 roku. Msza święta, dobre słowo i błogosławieństwo Księdza Proboszcza, Franciszka Niemca były jak drogowskaz tego trudnego śnieżno-wietrznego wieczoru. Ale były promyki, które dawały siłę ciemną, przeszywającą nocą. To nasze intencje. Za rodzinę, za sprawę, za ciebie i za mnie. Za pokój. Za tego, kogo znam i za tego, kto bezimienny czeka na moje westchnienie. I za nienarodzonych, wszak to Dzień Świętości Życia. Dwudziestoosobowa grupa wędrowców, najpiękniejsza siłą cząstka naszej parafii, odnalazła tej nocy miłość Boga w cierniowej koronie ukrytej na ponad 40. kilometrowym szlaku Św. Krzysztofa. A jeżeli były powroty, to tylko po to, by zacząć od nowa…
