Boże Ciało, 16 czerwca 2022 roku

Przyszedłeś odwiedzić nasze zagrody Panie. I co zastałeś? Piękno miejsc czekających na Ciebie mieniło się kolorami, niepowtarzalnymi kompozycjami kwiatów, gościło bielą obrusów. Słowa Biblii na czterech ołtarzach opowiadały o Twoim oddaniu się dla nas. Zielone brzozowe gałązki, szumiały delikatnością przyrody, która też chciała mieć swój udział w gościnie. Słońce, choć wiedziało, że to niemożliwe, pragnęło dorównać płomieniowi Twej miłości do ludzi. A Ty szukałeś Panie w całym tym przepychu, piękna naszych serc… Boże Ciało. Sięgające historią roku 1263, kiedy to cud eucharystyczny w Bolsenie, przekonał papieża Urbana IV do ustanowienia tego święta. Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych. Daliśmy temu wyraz uczestnicząc w pięknej uroczystości. Dziś, po raz kolejny, Bóg zwraca naszą uwagę na Swoją żywą obecność w białej Hostii. Nie domagajmy się wizerunkowego cudu, bo cudem są nasze dni z darem wiary w życie wieczne. Bóg jest pośród nas. Każdego dnia, każdej chwili, wszędzie tam, gdzie potrzebujemy jego bliskości, miłości i opieki. Bóg cierpliwy czeka i na tych, dla których droga do Jego poznania jest długa i zawiła. My sami, dziękując za otrzymywane każdego dnia łaski, otaczamy modlitwą wszystkich potrzebujących. A tego niezwykłego dnia, szczególnie modlimy się, by nie zabrakło nam kapłanów, którzy świętością swego życia poniosą Boga do ludzi.

Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć: Boże Ciało 2022

Nabożeństwo Fatimskie, 13 czerwca 2022 roku

Drugiemu tegorocznemu spotkaniu z Maryją Fatimską przewodniczył Ks. Prałat Antoni Myjak, posługujący w niedalekiej ryterskiej parafii. Otoczył nas dobrym słowem, zbudowany postawą parafian i pięknem miejsca. Maryja pocieszała dzieci w Fatimie, tak jak dzisiaj pociesza nas – wspominał. Czym są dla nas te słowa pocieszenia? Czy tylko pamięcią, którą kultywujemy? Czy przyjmujemy do serca Matczyne napomnienia? Przeżywamy chwile z Białą Panią trwając na modlitwie z różańcem w ręku. Pocieszenie Ukochanej Matki jest dla nas siłą, lecz ta siła musi zostać przemodlona, umocniona świętymi słowami zapisanymi na różańcowych paciorkach. I modlimy się wraz z mieszkańcami ulicy Pułaskiego i ulicy Ogrodowej. Piękny śpiew rozważań tajemnic radosnych umacnia nasze trwanie w wierze. Składamy intencje o pokój, jedność, miłość za nas i za współbraci. Modlimy się o nawrócenie ludzi czyniących zło, modlimy się za naszych nieprzyjaciół… Maryjo ukochana, czuwaj nad nami jak cierpliwa Matka.

Bajkowe święto z dobrym przesłaniem, 11 czerwca 2022

W roku jubileuszowym, odznaczającym 10 lat istnienia, parafialna grupa teatralna ofiarowała swoim sympatykom baśń: „Żywa woda”. Wydarzenie związane było z minionym Dniem Dziecka, jednak obecność przedstawicieli kilku pokoleń, sprawiła, że stało się małym świętem rodzin. Bajkowa atmosfera, życzliwość, oczekiwanie i radość to klimat, jaki towarzyszył wszystkim podczas uroczystego spotkania. Rodzice z grupy teatralnej po raz kolejny zawalczyli o uśmiech dzieci, budząc wyobraźnię i chcąc pokazać im świat baśniowego czaru, który rodzi wrażliwość na piękno i dobro. Świat, którego sceny maluje i nasze życie. Gdy szczere intencje nie dają się zwieść złu, przeradzając się w walkę o drugiego człowieka. Chwile poniosły wszystkich baśniowością, umacniającą więź, jaka od 10. lat tworzy się podczas bajkowych widowisk między widzem i aktorem. Tło do istoty zdarzenia. Bo był krzyż, dobre zakończenie i morał, który stał się przesłaniem, poniesionym w świat przez małych apostołów i ich rodziny. Bo nieważne bogactwo, siła i uroda, lecz dobre serce człowieka. Ale tak nie musi być tylko w bajce. Podkreśla nieustannie Ks. Proboszcz Franciszek Niemiec, trwający przy gwarnych, ale i wyciszonych dniach grupy teatralnej. Wspierający motywującym słowem i aprobatą dla aktorów. Radujący się z teatralnego dążenia do świętości, w małych dziełach i rolach, które jak duchowy sufler podpowiada w godzinach niepewności. A bajka, jak ósmy dzień tygodnia zaprasza zapracowanych rodziców do innego wymiaru życia. Niecodziennego, pasjonującego i mimo wszystko, chociaż w zmęczeniu, dającego siłę do podjęcia kolejnych baśniowych, życiowych ról.

Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć: Rodzice Dzieciom na Dzień Dziecka, 2022, w której zamieszczono zdjęcia z archiwum parafii i wykonane przez Pana M. Zwierza.

W Orszaku z Królową Pokoju, 31 maja 2022 roku

Dobiegły końca nasze majowe, modlitewne spotkania z Maryją. Nadzieja na wypraszanie łask u Matki Jezusa, gromadziła dorosłych i dzieci na wspólnotowej modlitwie. Tegoroczne nabożeństwa majowe przemierzaliśmy w „Orszaku Królowej Pokoju” wraz z Aniołkami – bohaterami dobrych czynów. Dziewczynki i chłopcy, odczytując myśli-drogowskazy, uczyli się budować pokój pośród siebie samych, w domu, w szkole, w parafii i w świecie. Dziecięcy, szczery gest codzienności wołał o dar pokoju na Ukrainie. Uzupełniane podczas majowego miesiąca plansze, „zapisywały” obrazkami regulamin małego chrześcijanina. Posłusznik uczył posłuszeństwa, Daromiłek ukazywał radość z obdarowywania innych, Dobranocek z wieczorną modlitwą w sercu zasypiał snem spokojnym, a Budzik wczesnym rankiem pukał do małych serduszek myślami Najukochańszej z Matek. Cały zastęp Aniołków świecił przykładem. I to jest właśnie piękno życia, do którego swą miłością powołał nas Bóg. Jego myśl postawiła nas w tym miejscu na Ziemi, gdzie szum Popradu akompaniuje wezwaniom Litanii Loretańskiej, by za chwilę, popłynąć czerwcową falą ku Najświętszemu Sercu Jezusa. Dziękujemy Ci Maryjo za piękny czas wzrastania ku miłości i dobroci dla innych. Dziękujemy za Twe słowa-perły. Będziemy dbać o to, by noszone były w naszych sercach nie „od święta”, lecz w zwyczajnej codzienności.

W majowych modlitwach towarzyszyła nam Małgosia, dziewczynka z Ukrainy. Przez chwilę była cząstką naszej parafii, zaopiekowana wraz z bliskimi, przez ludzi wielkiego serca. Mimo, iż otrzymała wiele dobra i przyjaźni, w jej oczach widać tęsknotę za ukochanym krajem. Powraca do Ojczyzny pod opieką anioła Stróża, pozostając w naszych sercach i modlitwach.

Dni Krzyżowe, 23. – 25. maja 2022 roku

Tradycja Dni Krzyżowych, zwanych również Dniami Błagalnymi, narodziła się w V wieku we Francji. W czasie, gdy kraj ten nawiedzały gwałtowne klęski żywiołowe, św. Mamert, biskup Vienne nakazał odprawianie procesji błagalnych na trzy dni przed Wniebowstąpieniem Pańskim (poniedziałek, wtorek, środa). Wtedy bowiem w Europie jest wiosna w całej pełni, a wiosenne burze, deszcze czy posucha mogą zniszczyć cały dobytek i spowodować głód. Modlono się o urodzaje, obfite plony i ich zachowanie od klęsk żywiołowych. Włączamy się i my jak co roku, w obchody tych niezwykłych dni. Uczestniczymy w procesji Dni Krzyżowych dających ludowi siłę do dziękczynnego trwania w tym, co dobre i nadzieję na poprawę sytuacji, często beznadziejnych. Całujemy rękę matki ziemi. Prosimy o deszcz i uchronienie od klęsk. A Bóg, nasz Pan daruje nam swe dobro z umiarem, byśmy zdążyli zrozumieć i pokochać Jego hojność. Śpiewając wezwania Litanii do Wszystkich Świętych wypraszamy łaski zachowania nas od nieszczęść, o piękną pogodę i równowagę życiodajnej wody z promieniami słońca. Podążamy w procesji z wiarą na Bożą opatrzność, by za chwilę pochylić głowy na błogosławieństwo Kapłana. Wysuszona  słońcem ziemia naszej nadpopradzkiej krainy milczała, wyczekując upragnionego deszczu. Po kilku tygodniach posuchy deszcz okropił pola i zagony. Był to ostatni dzień Krzyżowych Dni. Wiara wydała plon. I już wiemy Boże żeś naszym dobrym gospodarzem, czyniącym rzeczy wielkie, jeśli tylko człowiek o nie poprosi. Dostrzegajmy rękę Boga podniesioną w napomnieniu i dziękujmy za zwykłą, dobrą codzienność. To tak wiele…

Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjeć: Dni Krzyżowe 2022