Ciepły wrześniowy wieczór, nasz kościół, figura Pięknej Pani i osobiste oczekiwanie na kolejne spotkanie, spotkanie z różańcem w dłoni. Wierne w czasie i miejscu nabożeństwo poprowadził ks. Marek Szady, a puste miejsce w naszych sercach i myślach wypełniła troska i życzliwość dla nieobecnego ks. proboszcza Franciszka Niemca. Kiedy słowa kazania wybrzmiały pytaniem: „Co wnosi różaniec do naszego życia?”, spoglądaliśmy ufnie na postać Maryi wyrosłą z gąszczu pięknych kwiatów położonych z miłością u Jej stóp przez mieszkańców ul. Kościuszki. Podążyliśmy myślami za rozważaniami tajemnic chwalebnych, robiąc rachunek sumienia z chrześcijańskiego życia naszych rodzin. Może to podpowiedź, może szept, który warto usłyszeć. Fatima śle ponadczasowe przesłanie prosząc o modlitwę za grzeszników. Winniśmy tę modlitwę wszystkim potrzebującym. Winniśmy ją też samym sobie. Ile to już godzin, miesięcy, dziesiątków lat płynie z portugalskiego zakątka przesłanie w świat? Ile łez smutku i radości osuszyła Maryja wysłuchując modlitw wiernych, wypraszających łaski? Wierzymy gorąco w siłę błogosławionych słów zaplątanych umyślnie w paciorki różańca, które każdego dnia przybliżają nas do Boga, do zbawienia. Wierzymy szczególnie dziś, 13 września 2020 roku u progu rozpoczynającego się X Tygodnia Wychowania pod hasłem: „Budujmy więzi”. To czas modlitwy za dzieci i młodzież, nauczycieli, wychowawców oraz rodziców. Tak wiele zależy od mądrego, chrześcijańskiego wychowania. Niech nie zabraknie nam więc siły i wiary w moc objawień Maryi i Jej nakazów. Dajmy się unieść pięknej pieśni: „Maryja, Ave Maryja” i zawierzmy Królowej swoje życie.
