Jest taka muzyka, która nie cichnie w sercu, lecz powraca swym pięknem jak nadzieja do człowieka. Ubogaca myśli pasterza i króla, układając na pięciolinii dary dla Bożej Dzieciny. Dociera w zakamarki duszy, budząc wrażliwość, której nie pielęgnujemy. Radość tej muzyki i piękne śpiewanie podarowała nam w czasie Bożego Narodzenia parafialna starsza Schoola i zaprzyjaźnieni z nią muzycy, którzy wyśpiewywali u żłóbeczka Małemu Jezuskowi góralskie pastorałki. Szczęśliwy, kto potrafił się wzruszyć i zapłakać przy tej muzyce, co nutami oszlifowanymi surowością górskiego potoku, kładła pod nóżki Małej Dziecinie takty najpiękniejsze i najszczersze. I wkładała też ukradkiem do żłóbeczka troski, niepewności i trochę samotności, by im Jezusek wybaczył, że chcą być większe o Jego miłości dla świata… Uszczknęliśmy Bożej Dziecinie darowanego Jej grania i dziś dziękujemy z całego serca wszystkim Muzykom na czele z utalentowaną Agnieszką, za przystrojenie bożonarodzeniowych świąt pięknem muzycznych chwil.
