Autor: m.

Godzina 9.34 dnia 31 grudnia 2022 roku była momentem Jego odejścia do Domu Ojca. „Jezu, kocham Ciebie” – to ostatnie słowa wypowiedziane przez emerytowanego papieża Benedykta XVI przed śmiercią. Pozostając na modlitwie za Zmarłego, stajemy w bliskości słów wypowiedzianych przez Papieża Franciszka: „Ze wzruszeniem wspominamy Jego tak szlachetną, tak uprzejmą osobę. I czujemy w sercu wielką wdzięczność; wdzięczność Bogu za to, że podarował Go Kościołowi i światu; wdzięczność wobec Niego, za całe dobro, którego dokonał i przede wszystkim za Jego świadectwo wiary i modlitwy, zwłaszcza w tych ostatnich latach życia na uboczu. Tylko Bóg zna wartość i siłę Jego wstawiennictwa, Jego wyrzeczeń dokonanych dla dobra Kościoła”…

Tak Go zapamiętamy…

Nie mogło zabraknąć i nas w tegorocznym pięknym dziele Kolędy Misyjnej. Ta wielka inicjatywa szerzenia dobra dociera tam, gdzie brakuje wszystkiego, prócz Bożej miłości. W tym roku pomocą zostaną objęte dzieci z Papui – Nowej Gwinei. Nasi mali parafianie, przebrani za postacie z dalekiego świata i te, związane z Bożym Narodzeniem, kolędowali ofiarnie w drugim świątecznym dniu. To kolejny dobry uczynek, który darowali Małemu Jezuskowi. Stając z uśmiechem do pamiątkowej fotografii przy adwentowej choince dobrych uczynków, powiesili jeszcze jedno serce z darem udziału w Papieskim Dziele Misyjnym Dzieci. Mieszkańcy i goście nie szczędzili ofiar.  Umocnieni pięknem życia naszej Patronki – błogosławionej Marii Teresy Ledóchowskiej, trwaliśmy też na modlitwie za biednych i potrzebujących w dalekich krajach. Potrzeby materialne są ogromne, ale jakże ważne jest też modlitewne trwanie przy ludziach na dalekich kontynentach. Prawdziwa radość nie potrzebuje bogactwa, bo wypływa z dobroci i miłosierdzia człowieka. Tego, który otrzymuje ale i również tego, który obdarza innych. Uczy nas tego czas Bożego Narodzenia, czas miłości i przebaczania, czas ogromnej nadziei i radości płynącej z ubogiego żłóbka, gdzie Bóg zrodził się w człowieku prostym zwyczajnym, jak my. Nie lękajmy się kochać, pomagać i darować szczerych chwil drugiemu człowiekowi – prosi nieustannie nasz ksiądz proboszcz Franciszek. Nie lękajmy się zaczynać „od nowa”. Bo Boża miłość i przebaczenie jest dla króla i pasterza. Miejmy wiarę, że dla wszystkich nas zaświeciła gwiazda nad Betlejem. Żyjmy w jej blasku!

Nikt nie opowiada tak pięknie jak święty dziadek Joachim. Przekonaliśmy się o tym, słuchając podczas tegorocznych Rorat, historii o postaciach biblijnych, zapowiadających przyjście Chrystusa. Ostatnie chwile przeżyliśmy wraz z pasterzami, którzy przyszli oddać pokłon nowonarodzonemu Mesjaszowi. To finalne  spotkanie było też podsumowaniem uczestnictwa dzieci w tych niezwykłych nabożeństwach. Dziewczynki i chłopcy otrzymali od księdza prałata Franciszka Niemca, piękne książki. Ale nie to najważniejsze. Najmłodsi uczestnicy podeszli o krok bliżej do Jezusa i Maryi, ubogaceni własną wytrwałością i poświęceniem wyrażającą miłość do Małej Dzieciny. Wybrzmiała kolejna życiowa lekcja Religii, na którą przyprowadzali  kochający rodzice i dziadkowie. Bo kochać to nie znaczy wyręczać. Kochać to nauczyć miłości do drugiego człowieka poprzez trud i poświecenie. A nabierają one szczególnego wymiaru, gdy obdarowanym jest Bóg – Człowiek. Dziękujemy dzieciom za piękne dzieła zapisywane na barwnych serduszkach. Realizowane uczynki stały się ubogacającym przykładem również dla starszych. Bo tak naprawdę dobrych postaw możemy się uczyć całe życie. Od nas dorosłych zależy, czy zechcemy…

Rozpoczynamy Adwent, czas radosnego oczekiwania na przyjście Pana. Wyciszamy, wedle zwyczaju gwarne zabawy i podejmujemy wyrzeczenia. Radość oczekiwania zamykamy w naszych duszach i naszych sercach. Roraty ku czci Najświętszej Maryi Panny gromadzą dorosłych i dzieci, które małymi światełkami poświęcenia oświetlają drogę dla Małego Jezuska. Chłód ciemnego poranka ożywia nastrój ufności, nie potrzebujacej pochlebnego blasku. Wystarczy jedna lampa, ale taka, która nie zgaśnie. Czuwamy. Jeszcze kilka chwil dzieli nas od radości z narodzenia Jezusa. Wykorzystujemy je na szykowanie pewnej gościny dla Dzieciątka i poznanie bohaterów historii zbawienia – ludzi, którzy w ciągu wieków czekali na obiecanego przez Pana Boga Mesjasza. Swym słowem prowadzi nas święty Joachim, ojciec Maryi i dziadek Jezusa. Opowiada: „Jak to było z narodzeniem Jezusa…”. Dzieci przynoszą karteczki z opisanymi dobrymi uczynkami. To podarki, które ustroją najpiękniejsza bożonarodzeniową choinkę, to dziecięce chwile życia spędzone na rzeczach prostych i dobrych.

Na kilka chwil przed nastaniem adwentowego czuwania „25 listopada 2022 roku strażacy z naszej parafii obchodzili wyjątkowe święto. Została wykończona część świetlicowa ich remizy. Uroczystość rozpoczęli od mszy św. pod przewodnictwem ks. proboszcza prałata Franciszka Niemca oraz ks. prałata Waldemara Cioska – jednego z inicjatorów powstania jednostki. Następnie księża poświęcili wykończone pomieszczenia. Drodzy druhowie OSP Muszyna Folwark, niech święty Florian czuwa nad wami, żebyście mogli nieść pomoc bliźnim o każdej porze.” Cieszymy się wraz z naszymi strażakami. To radość dla całej parafii i chwile, które łączą wspólnotę. Trwamy na wdzięcznej modlitwie pamiętając, by radość posiadania nie przysłoniła prawdziwej radości oczekiwania…